Schapen

Ik had niks met schapen, totdat ik in Wongema, een werkplek in Noord-West Groningen, kwam.

Je kunt er heerlijk wandelen. Het is er leeg en oorverdovend stil. Er is een recht weggetje langs aardappel- en suikerbiet-velden naar de dijk. Achter de dijk is ook niet veel. Er zijn kwelders en in de verte glinstert de zee. Er is lucht en wind en
er zijn schapen.

Ik begon de schapen te tekenen en hoe meer ik ze tekende, hoe leuker ik ze vond. Ze voeren hele gesprekken met elkaar. Het ene schaap mekkert nog harder dan het andere. In de avondschemering staat een enkeling majestieus op de dijk.

Veel schapen-tekeningen hebben inmiddels een andere eigenaar gevonden, een aantal schapen is nog in mijn bezit en te koop.